De laatste 3 dagen in Nederland!

Nog 3 dagen te gaan..
De laatste voorbereidingen... inpakken… afscheid nemen…

Afgelopen week op zaterdag heb ik mijn afscheidsfeestje gehouden voor mijn beste vrienden en naaste familieleden. Het was een groot succes!

Ik ben verrast door de vele mooie grote giften, zowel financieel als in middelen. We hebben met zijn alle bijna €3000 ingezameld. Wat fijn dat ik nu ook veel spullen heb om aan het ziekenhuis te schenken. Maar er is één groot probleem...

Er is zoveel dat het niet in mijn koffer past. We moeten nu een mogelijkheid zoeken om dit alles mee te nemen. Ik heb zeker 3 koffers met materiaal. Eén extra koffer kost bij KLM al gauw een kleine € 200. Helaas is de KLM niet bereid om mij met een gratis vrachtpakket te sponsoren. Deze vracht zal een groot gat slaan in mijn kapitaaltje wat voor donatie bestemd was. Toch MOET dit mee.. Ik heb o.a. maandverband en incontinentiemateriaal gekregen. Jonge vrouwen (studenten) in Tanzania missen elke maand één week hun lessen omdat ze noodgedwongen thuis moeten blijven. De enige optie die ze hebben is om lappen en kranten tussen twee onderbroeken te dragen.

Incontinentiemateriaal is ook een schaars artikel. Omdat de meisjes in Tanzania op zeer jonge leeftijd al moeder worden en kinderen baren terwijl hun lichaam nog niet helemaal volgroeid is, krijgen ze tijdens de bevalling inwendige bloedingen en verzakkingen. Daardoor zijn ze al op zeer jonge leeftijd incontinent. Een incontinente vrouw is als vrouw niet meer interessant en worden door de familie en hun partner verstoten. Daarmee is er geen toekomst meer voor hun.

Van een bevriende huisarts heb ik enorm veel medisch materiaal gekregen. Van injectienaalden tot verbandartikelen. Alles is nog in verpakking en goed bruikbaar omdat er in het hospitaal aan alle medische hulpmiddelen een tekort is. Ik ben erg blij met deze gift.

Bij deze ga ik nog een keer een beroep doen op iedereen die dit leest. Wanneer je relaties hebt die iets voor mij zouden kunnen betekenen, m.b.t. de verscheping of via luchtvracht van dit grote pakket met medische hulpmiddelen, dan zou ik graag met hen in contact komen.

Terug naar mijn afscheidsfeest. Dat was een geslaagde avond. Ik heb een presentatie gegeven over het werk wat ik ga doen, over Tanzania zelf, het ziekenhuis, het eten en het weer etc. Hieraan heb ik een quiz gekoppeld. Enkele wetenswaardigheden over het land leverden punten op. Het groepjes met de meeste punten ging door naar de volgende ronde. En dat werd spannend. Ik had ze eerder die avond al verteld over de eetgewoonten van het land. Nu mochten ze geblinddoekt enkele Afrikaanse producten proeven. De banaan, komkommer en besjes waren nog simpel. Maar om ze te verrassen had ik nog wat extreme voedingsmiddelen in petto. Groot was de verrassing toen ze een gefrituurde sprinkhaan te eten kregen. En ook de gedroogde meelwormen waren een echte treffer. Onbegrijpelijk dat ik dit in een delicatesse zaak heb gekocht en dat dit een ware traktatie is. Vies is het echter niet, maar er zijn lekkerder dingen. Om mijn gasten een reëel beeld te geven van een Afrikaanse maaltijd heeft mijn moeder een vis curry met kokosmelk (Samaki wa nazi) en een vleescurry met pindakaas gemaakt. Dit samen met banaan benaderde het een authentiek Tanzaniaanse maaltijd.

Aan het eind van de avond hebben we nog een wensballon opgelaten. Die ging mij voorruit naar Tanzania. Dank zij alle goede wensen, lieve woorden en medeleven, ga ik vol vertrouwen aan mijn grote reis beginnen. Het zal niet altijd makkelijk zijn, ik zal best wel eens moeilijke momenten hebben. Maar ik weet dat ik gesteund wordt door alle lieve familie en vrienden.

Vrijdag om 09.00 vertrek ik vanaf Schiphol. Dezelfde avond kom ik aan in Kilimanjaro vanwaar ik naar Arusha ga. Daar wordt ik opgevangen door Charles die me wegwijs zal maken en naar mijn logeeradres zal brengen.

Mijn volgende bericht komt uit Arusha.

Lieve groetjes van Stephanie
Ik zal veel aan jullie denken!!